For those who want to know: boarden 7 april, 17.15 uur
Stijgen 7 april, 18.00 uur (althans, met de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij weet je het maar nooit)
Dalen 8 april, 07.30
Landen 8april, 07.45
100% controle 08.25
Pijn in mijn kont 08.27

Hier heb ik de coördinaten van ons huis die je kunt invoeren in Google Earth:

Breedtegraad: 5°50'29.61'N

Lengtegraad: 55°16'7.83'W

Waar je een lange lichtgekleurde streep ziet van oost naar west, dat ik de kippenfarm van de buren en ons huis is dat 3 drie gekleurde ding daar vlak boven, klein stukje rood, lichtblauw en donkerblauw. Come and take a look.

Zo...even hoor, even. Leuk is dat mijn zus en zwager vorige week zondag geland zijn op het mooie vliegveld van Suriname. Met 4 uurtjes vertraging die mijn moeder, Jules en ik moesten doden op de luchthaven, gelukkig zijn Surinamers heel goed in het creëren van hangplekken en het opzetten van terrasjes. Dus enkele klapstoeltjes en djogo's hielpen ons het leed te verzachten, thank god. Maar ja hoor, uiteindelijk kwamen ze dan door de schuifdeuren gewandeld- Yes! Zoenen en knuffels en meer van dat soort, de familie was een stukje meer verenigd (maar toch nog niet volledig...maatje). En nou wilde het toeval dat we die maandag een feestje voor Michel, de zwager, hadden gepland omat hij 40 jaar lentes jong zou worden deze dag. Uiteraard wist hij zelf van niets, en zo ook zijn vrouw, mijn zus. Grote lol dus. Surinaams bandje geritseld, eten gezet, biertjes gekoeld en mensen verwittigd- alles in huis voor een knalfuif. Ware het niet dat uitgerekend op het moment dat de band uitgepakt had en de versterkers wilde inpluggen, we getrakteerd werden op een cadeautje van de EBS, de energie-maatschappij, te weten een heerlijk wat in Nederland ouderwets zou zijn, maar hier nog heel modern, namelijk een stroomstoring (nog niet eens elk huis heeft stroom, dus ja, ik noem hier een stroomstoring moders- kun je bijna over opscheppen...). Alles uit. Koelkast, licht, geluid. Shit. 2 zaklampen, een aantal bij-de-plaatselijke-Chinees-gekochte hema kaarsen en een positieve instelling van een ieder, en het feest kon gewoonweg doorgang vinden. Hoera, hiep-piep-iep! A-capella, koelboxen en batterijen zijn allen goede uitvindingen...
Sorry, het is inmiddels al een dusdanige tijd geleden, dat ik besloten heb de rest kort te houden. We zijn schildpadden gaan wezen kijken op het ruige noordstrand van Suriname, Matapica. Mooie tocht er naar toe en 's nachts daadwerkelijk een aantal soepschildpadden gepest. Echt een geweldige ervaring die ik niet had willen missen, if you are ever to go to Surinam (in the season), well, you have to do this. Really.
Verder kan ik zeer verheugd mededelen dat het moment de afgelopen week eindelijk daar is geweest dat de Surinaamse Parel eindelijk zijn eerste letters van de scriptie heft getikt. Mag ik 3x een hoera??? (Maarten, ik ben het zo met je eens.) Sta nu eigenlijk op het punt om mijn ouders voor het gerecht te slepen. All of them, all four. Aanklacht: kindermishandeling, zo niet, dan verwaarlozing op zijn minst. Uitleg: mijn ouders hebben me vroeger niet gedwongen een typcursus te volgen. Nee in plaats daarvan moest ik op zwemles en judo. Vet bedankt, he. Als ik fatsoenlijk kon typen, dan was ik reeds 2.5 keer zo ver geweest (for the smart ones, ja ik typ met 4 vingers voornamelijk). Ben nog aan het kijken welk rechtssysteem zich het best leent voor deze aanklacht, het Surinaamse of het Nederlandse. Of zal ik misschien dit toch maar beter uitvechten in mijn droomland, the land of dream, the USA? Beslissingen, beslissingen. Moeilijk genoeg. Hoofdpijn.